Home        Aukje        Quantum Touch       Helen met energie       Huis reinigen
Spiegelen      Relaties      Gedachtekracht      Innerlijk kind       Contact       Links

Innerlijk kind

Het innerlijk kind is het kindje dat in ieder van ons nog zit, je ben allemaal immers kind geweest. Je innerlijk kind heeft gevoelens van onbevangenheid, onvoorwaardelijke liefde, verwondering, blijheid, magie en eenvoud in zich. Als kind waren we allemaal zo, maar het leven heeft ons gevormd tot wie we nu zijn met al onze gedachten, gevoelens en overtuigingen.

Een baby huilt bijvoorbeeld omdat hij warmte en liefde wil van zijn moeder, echte diepe warmte en liefde, een kind voelt puur en diep. Maar ouders, die ook opgevoed en door hun leven gevormd zijn, kunnen vaak niet meer bij die diepe warme kern. Een kind communiceert van hart naar hart, van kern naar kern. Een kind voelt dwars door de ouder heen, kinderen vragen om zuiverheid. Ouders zijn gevormd door hun leven; door opvoeding, opvattingen, gedachten en kunnen door alles wat hun geleerd en afgeleerd is, vaak niet meer bij deze kern.

Een kind is puur, maar deze puurheid wordt niet behouden, omdat iedereen wordt gevormd, door opvoeding, scholing, omgang met andere mensen etc.. Zo komen er laagjes om die puurheid heen, laagjes door het leven dat we leven. 

Je innerlijk kind kan naast fijne ervaringen ook pijnlijke ervaringen hebben gekend. Hoe klein we ook waren we hebben door deze pijnlijke ervaringen overtuigingen aangenomen over het leven. Overtuigingen als "ik mag er niet zijn", "ik ben niet goed genoeg", "ik moet alles alleen doen" of "volwassenen zijn niet te vertrouwen". Om niet steeds gekwetst te worden heeft het kind een pantserlaagje gebouwd.

Dit pantserlaagje heeft je als kind geholpen om te overleven. Maar in ons volwassen leven werken deze overtuigingen op onbewust niveau nog steeds door en ze beïnvloeden ons in het dagelijks leven. Ze houden ons gevangen in oude en soms heel ongezonde gewoontes. Ze bepalen ook hoe we naar onszelf kijken; hoe vrij of onvrij we zijn, hoe open of gesloten we zijn. Ze beïnvloeden ons denken over onszelf en de mensen om ons heen. 

Een kind dat iets heftigs meemaakt gaat hier kinderlijk mee om, een kind denkt bijvoorbeeld dat het zijn schuld is dat de ouders gaan scheiden of dat hij niet lief is geweest en dat hij daarom geslagen wordt. Zo worden alle gebeurtenissen ergens in het onderbewuste opgeslagen, het zijn jouw herinneringen. Er zijn ook dingen die gebeuren in je jeugd die je niet begrijpt, maar dat wordt wel opgeslagen in je lichaam.... Dit zijn dan een soort "losse flarden" en als je later als volwassene in een soortgelijke situatie komt, dan kun je je weer voelen als het kind van toen, alleen begrijp je niet waar het vandaan komt. Want vaak ben je de gebeurtenis van toen allang vergeten...

Een kind denkt anders. Kinderen leggen onlogische verbanden. Kinderen denken minder genuanceerd: Altijd of nooit, iedereen of niemand. Zo worden herinneringen veel te zwart-wit opgeslagen. Krijg je één keer geen koekje, omdat het bijna etenstijd is, dan kun je dat opslaan als: “Ik mag nooit wat”. Kleine kinderen denken magisch. “Het gebeurde omdat ik boos was”. Zo kun je met een schuldgevoel zitten, uit je kindertijd. Of met een angst om boos te worden. Grote gevolgen. Maar waar ging het eigenlijk over? Als je dat weer boven tafel krijgt, kan het worden opgelost.

Als je ouders geen tijd voor je hebben, dan voel je je waardeloos. Als je ouders dominant zijn, alcohol misbruiken, egocentrisch zijn, dan kom je liefde en aandacht tekort. Dan voel je je slecht over jezelf. Trauma’s die met opvoeding te maken hebben, tasten je zelfbeeld aan.

Je was niet in staat je te verdedigen. Je had geen invloed op de situatie. Ze geloven je niet. Je had geen keuze. Je werd gedwongen. Niemand nam je serieus. Je kunt niet scheiden van je ouders. Je emoties mocht je niet uiten. Dus die slaan naar binnen. De berg woede wordt steeds groter. In je onderbewuste.

Het gekwetste kind-deel dat je hebt weggestopt zit in je onderbewuste, met alle pijn, woede, angst en verdriet. Maar als dat getriggerd wordt, dan komt dat gekwetste innerlijke kind weer naar boven. Dan ben je weer boos als een kind. Angstig als een kind. Je denkt als een kind. Want een gekwetst deel van je innerlijk kind ontwikkelt zich niet verder. Het blijft zoals het is.Dan ben je wel volwassen geworden, maar dat gekwetste kind-deel is er ook nog. Je ontwikkelt op andere gebieden wel, maar de gekwetste delen blijven "kind".

Om deze jeugdtrauma's op te lossen, spreek ik met jouw innerlijk kind en ik help jou begrijpen wat er aan de hand is. We gaan ervoor zorgen dat jij en je innerlijk kind zelfvertrouwen en zelfliefde krijgen. Ik geef je tips en advies en we gaan visualiseren en zo lossen we samen de pijn uit het verleden op. 

Openstellen

Je openstellen voor de eigenliefde is  als een kind dat zich openstelt voor alle nieuwe dingen om zich heen. Een kind verwondert zich en ervaart. We zouden moeten leren om weer met de onbevangenheid van een kind te kijken en te voelen en contact te maken met ons innerlijk kind en ons hart. 

Pas dan kun je van een onbewust slachtoffer van je verleden een verantwoordelijke volwassene zijn, die zijn/haar geschiedenis kent en zich bewust is van de gevolgen daarvan. Een volwassene die zijn/haar geschiedenis en de gevolgen accepteert en hier niet tegen of mee vecht, maar los durft te laten en durft te vertrouwen op zijn/haar gevoel.

Lief mens je hoeft het niet alleen te doen.............

Neem die uitgestoken hand aan............

Die wordt je niet voor niets aangereikt.....